Τα θύματα της αεροπορικής τραγωδίας

Οκτώ φίλοι εφύγατε

να πάτε εις την Πράγα

κι αντί ταξίδι αναψυχής

στου Παραδείσου την αυλή

βρεθήκατε αντάμα.

Χάραξαν την καρδούλα μας

τούντα κακά μαντάτα

που φύγατε απ’τη ζωή

στα πιο γλυκά σας νιάτα.

Φύγατε σαν τον αετό

που χάνετε στα ύψη

γεμίσετε μας την καρδιά

πόνο, καημό και θλίψη!

Μελαγχολία και σιωπή

ο χαμός σας έχει αφήσει

κι’ ένα ΓΙΑΤΙ που δεν μπορεί

κανείς να μ’ απαντήσει!

Λες κι’ έχετε κάνει αδίκημα

Λες κι’ έχετε εγκληματίσει

Κι μοίρα σας και ο Θεός

Σας έχουν τιμωρήσει.

Όμορφο σαν την Άνοιξη

ήταν το πρόσωπό σας

και σαν ηλιοβασίλεμα

κάθε χαμόγελο σας.

Κοιτάξτε μάτια, πρόσωπα,

χαμόγελα και χάρη

δεν είναι ο χάρος άδικος

που γρήγορα τά χει πάρει;

Ποτέ μου δεν σας σκέφτηκα

και να μην νοιώσω πόνο

γιατί το ξέρω όσο θα ζω

θα είστε σκέψη μόνο!

Το μόνο τώρα που μπορώ

μέχρι να ζω να κάνω

είναι από τη σκέψη μου

λεπτό να μην σας βγάλω.

Μάνα, το ξέρω ότι κι’ αν πω

Η αλήθεια δεν αλλάζει

Στο νού θα περιφέρονται

Όσος καιρός περάσει.

Μα τι να κάμει η φτωσιή

όσον καιρό θα ζήσει

θα κλαίει μόνη θα, θα πονεί

ώσπου να σας αντικρίσει.

Αχ! Να μπορούσα μια φορά

Να γέλαγα το Χάρο

Και τον μικρό μου αδελφό

Πίσω να τον επάρω!

Έλενα Γεωργίου

Καϊμακλί

Αφιερωμένο στον αδελφό μου Γιώργο Γεοργίου

Και την αρραβωνιαστικιά του Χριστιάνα Λαππά

Με την ευχή εκεί που βρίσκονται

Να είναι ευτυχισμένοι!!!